BAGEA MANG OBAMA

Kiwari keur meujeuhna harengheng jeung jadi bahan padungdengan alatan kareungeu yen ka nagara urang teh arek kadatangan tamu agung (cenah) nu mangrupakeun papayung agung ti nagara anu katelah nagara mamang syam. Kawantu nu rek datang teh mangrupakeun papayung agung ti nagara anu salila ieu kaceluk ka awun-awun kawentar ka janapria jeung cenah mah pulisina alam dunya, atuh teu pamohalan jadi bahan kacapangan jeung geus jadi sabiwir hiji. Jeungna deui kangaranan ka bangsa Amerika teh rea jalma anu matak pro jeung kontra. Keun eta mah urusanana beda deui reujeungna kuring teu pati hayang ngabedal hal eta ayeuna......
Nu jadi bahan pangimeutan kuring mah nyaeta ku harenghengna pedah mang Obama teh rek datang ka nagara urang. Ampir sakabeh pangeusi nagara urang papada ngaromongkeun ngeunaan eta hal. Meni ibur salelembur. Ti mimiti padungdengan antara mang Encu jeung mang Arom nu duanana tukang beca nu sok mangkal di parapatan Ranca Geol, nepi ka ngobrolna mang Isab tukang bandros nu sok mangkal hareupeun imah kuring. Terus di pasar meni opeak jeung eur-eur nu madungdengkeun eta hal. Komo bi Ecin patilasan mang Carmad mah meni asa pangapalna ngomongna teh pedah cenah sok lalajo radio, ngadengekeun koran jeung maca tipi.. Teu katinggaleun di tampian lebakeun lembur kuring oge rea ibu-ibu nu keur nyareuseuh pakean teh bari ngaromongkeun ngeunaan kadatangan mang Obama. Cohagna mah warta ngeunaan rarancang kadatangan mang Obama ka nagara urang teh leuwih penting jeung daria tibatan ngeunaan beas keur dahar, iuran budak sakola, mayar hutang ka kiriditan jeung tibatan mandi sapopoe. Samalah Bah Omi tatangga kuring mah nepi ka pasea jeung si Sudar pedah Bah Omi keukeuh neugtreug yen cenah baheula mang Obama teh babaturan ngadu kaleci jeung manehna. Reujeung cenah mang Obama teh budakna mang Duloh tukang dagang daun waru di pasar. Beu, pamohalan teuing atuh ari kitu mah....
Waktu poe salasa kamari, kuring ngahaja nganjang ka bumina mang Osad di kampung Cinta Randa. Maksud teh rek minangsaraya susuganan boga salang jeung carangka nu teu kapake, sabab kuring butuh keur nanggung dagangan nyaeta dage mun keur sakalieun ngider dagang. Ari rancatan mah moal kungsi nguyang ka batur da aya keneh rancatan weweg tina awi bitung meunang nukeuran ti mang Entis urang lembur Rengat Manah.

Anjog ka bumina mang Osad, kasampak mang Osad keur ngawangkong jeung istrina nyaeta bi Iyam bangun nu daria naker. Ku kuring teu ieuh waka digareuwahkeun, keun bari didedengekeun naon anu jadi bahan padungdenganana teh.

Mang Osad : " Lain Iyam, ceuk nyaneh kira-kira datangna mang Obama ka nagara urang teh arek nanahaon ?"
bi Iyam : " Ah, paling oge arek masihkeun landong ka saderekna nu di Cieurih. Apanan aya kana dua bulanna saderek mang Obama teh katarajang kasakit nyeri neureuy, malah geus diubar aber kamamana ".
Mang Osad : " Har, baruk kitu nyah ? Lain, da dedengean akang mah cenah rek menta laja ka bi Erat di Ci Ranca Gaok ".
Bi Iyam : " Laja jang nanahaon kitu sarkang ?"
Mang Osad : " Keur ubar hapur, cenah diditu mah hese pisan manggihan tangkal laja teh. Cenah mah eta laja teh dihijikeun jeung daun kiria oge uyah saeutik, terus digesekeun kanu hapur ".
Bi Iyam : " Baruk mang Obama katerap hapur kitu ? "
Mang Osad : " Is,, sok lalawora ari taeun teh. Sanes kanggo anjeunna, tapi kanggo salah saurang stafna nu hapuran mah "

Sajongjonan taya nu nyoara. Teu kungsi lila Bi Iyam nanya ka mang Osad.

Bi Iyam : " Lain sugan si sarkang ngareungeu beja, kira-kira rek sabaraha lila eta mang Obama di nagara urang teh ? "
Mang Osad : " nya paling oge moal lila da ngan rek tatamba ubar hapur tea jeung ngalayad wargi-wargina di lembur "
Bi Iyam : " Kira-kira ceuk sawangan akang, anjeunna ti Amerika teh nyandak oleh-oleh naon keur bagikeuneun wargi di lembur teh ".
Mang Osad : " nya paling oge teu jauh ti burayot, tengteng, kolontong. Opak jeung gula kawung weh meureun..."
Bi Iyam : " Ah, si sarkang mah sok kamana karep. Nu kitu mah ngahunyud di lembur urang oge. Meunggeus ah, kuring rek ngisikan ka tampian bisi kaburu burit...!" cenah bari ngaleos ninggalkeun mang Osad nu keur ngahuleng ngalamun mun engke amprok jeung mang Obama cenah rek menta bako mole tjap sintren jeung pahpir tjap payung bari sakalian jeung cangklongna.

Singhoreng warta rek kadatangan mang Obama teh meni geus nerekab ka pilemburan oge... Nyaan da geus jadi kailaharan di nagara urang mah sok remen nitenan jeung milu pangmikirankeun masalah deungeun. Ari kana masalah sorangan mah kailaharan tara ieuh dipirosea.
Ngan mudah-mudahan ku kadatanganna mang Obama ka nagara urang teh sing mawa mangfaat pikeun karaharjaan bangsa urang. Keun ngeunaan pro jeung kontra mah. Urang mah mancegkeun tekad salaku umat Islam, yen geus jadi kawajiban nyambat semah nu datang. Rek saha wae, sapanjang teu mawa maksud codeka ka urang mah. Kaasup semah nu teu satauhid jeung urang kawas mang Obama kasabit.